“Toen ik mijn eerste zaak opende, had ik geen idee waar ik aan begon. Ik heb letterlijk gegoogled ‘hoe begin ik een winkel?’. Het leek me leuk om iets te creëren – op mijn manier, zonder baas. Ik ben altijd een beetje rebels geweest, daarom ben ik criminologie gaan studeren. Het leek me interessant om te bestuderen waarom mensen zich niet aan de regels houden. Maar na wat onbevredigend werk, een reis naar India en een tijdje in de WW dacht ik: ik begin voor mezelf.”

“Ik hield altijd al van koken en had het idee dat veganistisch een trend ging worden. Maar iedereen zei: je bent gek, dat gaat nooit werken. Mijn businesscoach die kaasboer is geweest, raadde het me absoluut af. En ik heb het ook maar niet meteen aan mijn moeder verteld.”

Heb ik kaas nodig?

“Het eerste jaar dat ik mijn eetwinkel runde, at ik af en toe nog kaas. Maar als er acht uur per dag aan je gevraagd wordt: ‘Ben je zelf ook veganist?’ dan word je kritischer over je eigen gedrag. Ik ben tegen dierenleed en de bioindustrie, maar kaas en melk komen uit diezelfde industrie. Dus waarom eet ik eigenlijk nog kaas? Omdat ik het lekker vind. Heb ik het nodig? Nee. Is er een alternatief? Ja. En ik ontmoette in mijn winkel zoveel hartelijke en positieve mensen. Een stel nodigde me spontaan uit om bij hen thuis veganistisch te komen eten. Dat droeg ook bij.”

“Ook zonder de winkel was ik veganist geworden, denk ik. Ik was in die begintijd erg bezig met mijn gezondheid en aan het experimenteren met voeding. Eerder had ik al ervaren dat ik na het stoppen met vlees eten nooit meer last had van migraine. En toen ik meer plantaardig ging eten, werd mijn huid minder droog en verdween mijn overgewicht vanzelf.”

Geen hippie-yoga-tent

“Veganist zijn vind ik, afgezien van schoenen kopen, nooit lastig. Als mensen het moeilijk vinden, zou ik adviseren: verander niet je hele eetpatroon in één keer. Begin eens met sojakwark in plaats van gewone kwark. En eet dat een paar keer, je moet eraan wennen. Ga bij een facebookgroep en vraag om hulp en tips. Dat is het leuke aan veganisten, los van een paar uitzonderingen krijg je meestal een warm onthaal. Of ga naar zo’n winkel als die van ons en vraag werknemers: hoe bak ik die brownie zonder ei en boter?”

“Het eten in mijn winkel maak ik aantrekkelijk door te kiezen voor verse ingrediënten, veel specerijen en kleur. En feelgoodfood: cinnamon rolls, een tosti waar lekker veel vegankaas uit druipt. Zodat je ziet dat er niets valt te missen, zoals mensen vaak denken. En ik wil dat de inrichting van de zaak ook toegankelijk is. Niet iedereen zit te wachten op een hippie-yoga-tent. Ik zeg ook altijd bewust nee als mensen me vragen om activistische posters op te hangen. Iemand die vlees eet, moet zich hier ook welkom voelen. Ik hamer er ook op bij mijn personeel: oordeel niet over iemands keuzes. Je bereikt denk ik meer als je toegankelijk bent.”

Fotografie: Pieter van den Boogert en Vegabond