Je kunt er niet omheen: de strakke houten balustrades van De Grote Kreek vallen enorm op tussen de Rotterdamse jaren ’50 flats en rijtjeshuizen. Vastgoedondernemer Egbert van den Bergh parkeert zijn motor voor de bouwplaats waar we hem ontmoeten. “Deze is elektrisch hoor”, zegt hij, terwijl hij afstapt. Het blijkt nog maar een glimp van de duurzame keuzes die hij maakt.

Inspireren voor de toekomst

In de bouwkeet zijn de muren beplakt met bouwtekeningen. De presentatie over de voordelen van biobased- en sociaal bouwen staat al klaar. “Soms is het hier net de Efteling. Ik krijg talloze verzoeken van mensen die willen komen kijken. We hebben hier al verschillende gemeenten, overheden, architecten, bouwers en ontwikkelaars over de vloer gehad. Hen hoop ik te laten zien dat het ook anders kan. Qua impact, maar ook qua regelgeving. Ik ben dik twee jaar bezig geweest met de vergunningen omdat de wet eigenlijk nog niet klaar is voor bouwen in deze vorm. Ik vind het niet erg om voor de troepen uit te lopen, maar het is zeker niet de ‘easy way’. Door het aan zoveel mogelijk mensen te laten zien, hoop ik dat het voor de volgende sneller en makkelijker gaat.”

Ruimte voor natuur

Via een uitklapladder klimmen we op het dak. Tussen de zonnepanelen door loop je zo naar de warmtepomp en krijg je een mooi overzicht van de locatie. Egbert wijst naar de zanderige ruimte rondom het gebouw. “Daar onder de grond wordt regenwater opgevangen in wadi’s. Dat zijn een soort droge vijvers om het regenwater op te vangen. Op die manier komt het niet in het riool, maar wordt het langzaam aan de grond afgegeven. Dat voorkomt wateroverlast of juist droogte.”

Ook over de omgeving is nagedacht. “Het is nu nog niet te zien, maar straks komt hier een wilde tuin. We zaaien het in met een bloemenmengsel voor allerlei insecten en laten het vervolgens zijn gang gaan. Een soort stadsjungle moet het worden. De vleermuiskasten hangen al en er komen vogelkasten binnenkort. Zo komt er ook ruimte voor natuur."

Bouwen voor kwetsbare bewoners

Vanaf het dak zie je ook de huidige locatie van het Leger des Heils. De bewoners daar kijken dus uit op hun toekomstige huis. Eerlijk is eerlijk: zij hebben wel wat anders aan hun hoofd dan of hun woning duurzaam gebouwd is. Het zijn 54 clienten van het Leger des Heils die niet in staat zijn zelf een dak boven hun hoofd te regelen. Voor hen is een veilige en beschermde omgeving het belangrijkst. Natuurlijke bouwmaterialen of een CO2-neutraal bouwproces maken minder uit. “Toch gaan ze het merken,” legt Egbert uit. “Alle muren in de woningen zijn van hout. Dat ademt, neemt vocht op en geeft het weer af. Dat is voor de gezondheid, maar ook de beleving aangetoond veel beter dan steen. En pluspunt voor het Leger des Heils: als iemand in een wilde bui in de muur krast, schuur je het er zo weer af. Dat gaat niet bij een gipsmuurtje."

Hergebruik of nieuwbouw

Egbert werkt vaker met Het Leger des Heils, maar dit keer liep het net even anders dan anders. “Het liefst bouw ik helemaal niet nieuw. Liever renoveer of transformeer ik bestaande gebouwen, want dat is het minst vervuilend. Ga maar na, de bouwsector stoot 13% van de CO2 uit. Wereldwijd. Dat is hartstikke veel. Ik wil liever helemaal geen CO2 uitstoten. Zeker niet als het niet nodig is. Maar op dit kavel mag een flink groter zorggebouw staan dan het schoolgebouw dat er al stond. Met zo’n locatie moet je uitpakken, want dat kan lang niet overal. Zo komt het dat we met frisse tegenzin voor nieuwbouw kozen, en daarmee voor meer woonruimte voor meer bewoners. Maar dan wel duurzaam gebouwd natuurlijk.”

Van steen naar hout

In de ontwerpfase met Urban Climate Architects bleek al gauw: het wordt een biobased gebouw. “Een gebouw opgetrokken uit planten, bomen of gewassen. Materiaal dat gegroeid heeft. De hoofddraagconstructie is bijvoorbeeld helemaal van vurenhout uit Oostenrijkse bossen. En in de balustrades zit Larixhout uit Nederlandse bossen van Staatsbosbeheer. Alles bij elkaar nam dat hout tijdens de groei al 600.000 kilo CO2 op. Dat is hetzelfde als een jaar energie voor 643 gezinnen. Dat hebben we alvast bespaard.”

Maar waarom is De Grote Kreek dan pas het eerste biobased woonzorggebouw van Nederland? Waarom worden niet alle nieuwe gebouwen gebouwd met hout? Egbert: “De bouwsector is erg traditioneel ingesteld en bouwen met steen zit nou eenmaal in de westerse cultuur. Denk maar aan het verhaal van de wolf en de drie biggetjes. Van jongs af aan wordt het met de paplepel ingegoten. Dat gaat wat ons betreft nu veranderen.

Welke sociale organisatie gun jij ook een klimaatneutrale, energiezuinige en natuurinclusieve woonomgeving? Laat het weten in de comments hieronder.