"In de loop van de eeuwen zijn wij mensen steeds meer plek in gaan nemen. We zijn binnengedrongen in de natuurlijke habitat voor dieren en planten. Denk aan landgebruik, verstedelijking, boerenbedrijven. Tegelijkertijd zijn we de natuur gaan zien als iets om ‘buiten de deur’ te houden. Ik wil mensen laten zien dat ze deel zijn van de natuur. In harmonie met de natuur leven is belangrijk voor onze geestelijke en fysieke gezondheid."

"Vooral tijdens de lockdown zag je dat. Mensen trokken massaal de nabije natuur in, en gingen ook hun boodschappen doen bij lokale boeren. Dat is precies waar we naartoe moeten. Naar lokaal voedsel eten, minder verspilling en minder verplaatsing van voedsel. We moeten naar geïntegreerde boerenbedrijven met aandacht voor natuurbeheer, biodiversiteit en milieu. Geen monoculturen, meer genetische variëteit in gewassen, minder of geen inzet van chemische bestrijdingsmiddelen en kunstmest. Dan krijgt de natuur de kans om te herstellen.

Het heeft natuurlijk gevolgen om als mens zoveel plek in te nemen dat andere soorten verdwijnen. Biodiversiteitsverlies maakt ecosystemen minder veerkrachtig. De uitdagingen zijn dan ook groot. We krijgen te maken met klimaatverandering, droogte, extreme neerslag. We willen ook veel tegelijk: biodiversiteit én voedsel produceren én CO2 reduceren én het stikstofprobleem oplossen. Dat vraagt om een systeemverandering. In het Deltaplan Biodiversiteitsherstel laten we zien dat iedereen die iets met de grond te maken heeft moet veranderen: boeren, bedrijven, particulieren, gemeenten, provincies en waterschappen. Zij hebben invloed op het leefgebied van dieren en planten die we nu in rap tempo aan het verliezen zijn."

"Behalve de biodiversiteit op het ‘platteland’ moeten ook de steden en bedrijventerreinen vergroenen. Natuurinclusief bouwen wordt de toekomst. Minder verstening, meer parken, meer groene gevels en daken, meer bloemrijke bermen en dijken. Denk hierbij groot en klein. Het begint bij je eigen tuin. Soorten moeten zich kunnen verspreiden, dus geen schuttingen en hekken waar geen egel door kan. We hoeven niet terug naar de tijd van Ot en Sien. We kijken naar de natuur, analyseren deze en kunnen spannende en creatieve oplossingen vinden om nog beter met de natuur samen te werken. Biodiversiteit is gelukkig een woord geworden dat iedereen kent. De tijd is rijp.”